28 marca

Życie piękna to życie pokoju.

Pokój jest nie tylko nieobecnością wojny, pokój jest manifestacją naszej nierozdzielnej jedności ze wszystkim. Ta jedność jest nie tylko jednością skończonego z e skończonym, lecz także skończonego z nieskończonością. Kiedy skończona forma identyfikuje siebie z Nieskończonością, piękno Nieskończonego przekształca oddech skończonego, zaś piękno ziemi i Niebios łącza się. Piękno ziemi to uduchowiony płacz, piękno Nieba to uduchowiony uśmiech. Kiedy płacz ziemi i uśmiech Nieba łączą się, świta doskonałe piękno.

Kiedy me serce śni o pokoju,
Śpiewa moje życie zachwytu.