26 marca

Każdy rodzaj duchowej dyscypliny ma dwa niezbędne i nierozłączne skrzydła: całkowitą cierpliwość i pewne zdecydowanie.

Na początku życia duchowego muszę wybrać wartość, która jest najważniejsza i najbardziej spełniająca. Nazywam to samodyscypliną. Potrzebujemy zdyscyplinowanego życia. Nasz umysł jest ofiarą zwątpienia, zdenerwowania, złości i tak dalej. Zdyscyplinowane życie ma inny przebieg, pełne jest radości i pokoju. Zdyscyplinowane życie jest wynikiem nieustannej praktyki. Nikt nie może stać się mistrzem świata w jednej chwili. Co oznacza praktyka? Oznacza cierpliwość. Cierpliwość nie jest słabością – jest dynamiczna, jest oświecająca. Potrzebujemy cierpliwości, aby zdyscyplinować swoje życie. Może dziś, od razu, nie jest to jeszcze możliwe. Lecz jutro będzie możliwe.

By zwiększyć
Mój wewnętrzny zachwyt postępu,
Muszę powtórnie zwrócić uwagę
Na samodyscyplinę w moim życiu.