Uduchowione modlitwy na każdy dzień roku
Każdego dnia rozwijaj niezłomną wolę
W głębi swego serca,
Tak abyś bez trudności mógł panować
Nad wszystkimi swymi problemami w świecie umysłu.
Ludzkie ego chce zrobić coś wielkiego, wspaniałego i fantastycznego. Lecz być może nie tego chce od nas Bóg. Miło jest dokonywać wielkich rzeczy, lecz może Bóg nie wybrał nas do tego. Może nas wybrał do wykonania nieznaczącej pracy w świecie zewnętrznym. W Oku boga ten jest wielkim poszukującym, kto z głębi duszy i z poświęceniem wykonuje wskazane przez Boga obowiązki, nieważne jak bardzo nieistotne. Każdy jest wybranym dzieckiem Boga. Każdemu przeznaczona jest znacząca rola w Boskiej Grze. Lecz musimy wiedzieć, czego chce od nas Bóg. Kiedy stajemy się świadomi boskiego planu wobec nas, oddajemy się do dyspozycji Boga. Gdy Bóg ujrzy, że ktoś odgrywa rolę, którą On wybrał dla tej osoby, jedynie wtedy odczuje boską dumę. Ego próbuje osiągnąć wielkie rzeczy i dokonać ich, lecz w Oku Boga nie będziemy wielcy, dopóki nie wykonamy tego, czego Bóg od nas oczekuje.
Poddaj się Woli Boga
I stań się bezwarunkowym miłośnikiem Boga.
Zrób to! Możesz to zrobić! I oto spójrz, dokonałeś tego.
W jednej chwili nasze ego sprawi, iż poczujemy, że jesteśmy niczym, w następnym momencie, że jesteśmy wszystkim. Musimy bardzo uważać i uczuciem ważności, i bezwartościowości. Powiedzmy, że jeśli Bóg chce, byśmy byli niczym, z zadowoleniem będziemy niczym, a jeśli zechce, byśmy byli wszystkim, z zadowoleniem będziemy wszystkim. Bezwarunkowo i pogodnie poddajmy się woli Boga.
Możesz nie znać najlepszego sposobu ucieszenia Boga,
Lecz jeśli codziennie modlisz się, byś był zdolny ucieszyć Go
Na Jego własny sposób, ta modlitwa bezbłędnie przyniesie owoce.
Bóg jest wszechwiedzący, wszechmogący, wszechobecny. Jeśli jest On wszystkim i wszędzie, a ja jestem Jego dzieckiem, czyż mogę ograniczyć się do jednego miejsca? Bezwzględnie niezbędna jest boska duma lub boskie ego: "Nie mogę tonąć w przyjemnościach ignorancji. Jestem dzieckiem Boga. Zrealizować Go, odkryć Go w sobie i w każdym jest moim prawem od narodzin. On jest moim ojcem. Jeśli jest tak boski, co ze mną? Pochodzę od Niego, od Absolutu, od Najwyższego. Ja także muszę być boski." Taka boska duma musi się w nas pojawić. Zwykłe ego, które nas wiąże, należy stale przekształcać. Boska duma, boskie ego, które uniwersum nazywa swoim własnym, musi być naszym jedynym wyborem.
Byłem pełen wyobraźni, jestem pełen intuicji, będę pełen chłonności.
Zawołam wtedy Boga tak, jak Bóg woła mnie.
Najłatwiejszym sposobem pokonania ego jest ofiarowanie Bogu wdzięczności przez pięć minut dziennie. Jeśli nie możesz tego robić przez pięć minut, poświęć na to jedną minutę. Ofiaruj wdzięczność Bogu, a poczujesz, jak rozkwita w tobie słodki, aromatyczny i piękny kwiat, kwiat pokory. Kiedy ofiarujesz Bogu wdzięczność, On da ci coś najpiękniejszego – pokorę. Odkrywając w sobie pokorę, poczujesz, jak twoja świadomość szerzy się na cały świat.
Prawdziwy sługa Boga wie,
Że szybkość wdzięczności serca
Jest nieskończenie szybsza
Niż cokolwiek innego
W całym stworzeniu Boga.
Musimy stale modlić się do Boga, by się w nas objawił, by nas prowadził i kształtował na swój własny sposób, na Swoje wyobrażenie. Nie jesteśmy sprawcami. Poczujmy, że jesteśmy instrumentami a On grającym. Mając takie uczucie, zawsze będziemy szczęśliwi. Jeśli czujemy, że jesteśmy instrumentami Boga, że jesteśmy bezradni, gdy nie działa On w nas i przez nas i że oczywiście dokonuje właściwej rzeczy w nas i przez nas. Właściwej dla kogo? Dla nas. Świadomie daj Mu szansę z głębi duszy, z poświęceniem i bezwarunkowo. Powiedz: "Zajmij się mną. Przyszedłem od Ciebie. Dbaj o mnie."
Ty wybierasz.
Albo weź pełną odpowiedzialność
Za swoje Zycie,
Albo pozwól Bogu zamanifestować Siebie
W tobie i przez ciebie
Na Jego własny sposób.
Gdy ucieszysz Boga na Jego własny sposób, odegrasz swą rolę. Gdy zrobisz coś dla Boga na Jego własny sposób, twe serce rozszerzy się tak bardzo, że będziesz zdolny widzieć w nim wszystkich przyjaciół, a nawet tak zwanych wrogów. Lecz nie odczujesz satysfakcji w sercu, jeśli ucieszysz Boga tak, jak ty tego chciałeś. Kiedy próbujesz to robić, możesz oszukiwać siebie i sądzić, że ucieszyłeś Boga, lecz naprawdę ucieszyłeś tylko własne ego. Postępując tak, nie będziesz zdolny ucieszyć nikogo innego na ziemi. Lecz gdy bosko ucieszysz Boga, zadowolenie przyniesie ci nawet widok twego wroga.
Jeśli możesz powtarzać od rana do wieczora:
"Mój Najwyższy Panie,
Chcę ucieszyć Cię na Twój własny sposób",
Nie będziesz potrafił
Świadomie nie posłuchać Boga.
Bóg stale stoi przed nami jako złota sposobność. Musimy poczuć, że złota sposobność to jedyna rzecz, której potrzebujemy. Jeśli jednak czujesz, że Bóg potrzebuje ciebie do osiągnięcia celu, który tylko ty możesz osiągnąć, jesteś całkowicie stracony. Musisz poczuć, że duchowa aspiracja jest największym błogosławieństwem, jakie mogłeś otrzymać od Boga. Miliardy ludzi na ziemi nie dba o życie duchowe i głęboko śpi. Dlaczego ty właśnie jesteś świadomy życia duchowego, w czasie gdy inni śpią? W chwili, gdy jesteś świadomy życia duchowego, musisz poczuć, że otrzymałeś największy dar od Boga.
Bóg udowodni, jak jest On ważny dla świata
W dniu, gdy szczerze poczujesz,
Że nie jesteś niezbędny
Ani w tym, ani w żadnym innym świecie.
Doświadczając odrobinę wewnętrznego pokoju czy zachwytu, czujemy, że życie na ziemi jest spełniające. Czymkolwiek jednak jeszcze jesteśmy, cokolwiek jeszcze innego posiadamy, nie ma to znaczenia dla Oka Boga. Jedynie wtedy, gdy używamy zdolności umysłowych, materialnego bogactwa i siły fizycznej w służbie Boga, nabierają one znaczenia. Boskie światło daje im nowe życie. Bez duchowego bogactwa zewnętrzne skarby są nieistotne. Bądźmy bardzo pokorni wewnętrznie, zdajmy sobie sprawę z wagi duchowych skarbów: miłości, czystości, oddania i poddania. Posiadając je, użyjemy zewnętrznego bogactwa boski sposób.
Bądź spontaniczny jak dziecko.
Dziecko nie próbuje zdobyć niczego
W nienaturalny sposób.
Nie próbuje być kimś lub czymś innym.
Przychodzi do Boga w naturalny sposób.
Nasze ego, nasze małe ja stale szuka czegoś poza sobą, ponieważ jest ograniczone. Prawdziwą naturą ego jest niezadowolenie, brak satysfakcji. Nigdy nie satysfakcjonuje go to, czym jest i co posiada, ponieważ prawda zawsze jest gdzie indziej. Prawda istnieje z dala od ego, lecz ego czuje, że prawda jest tuż obok, w zasięgu ręki, łatwo dostępna. Gdziekolwiek znajduje się ego, odczuwa, że stoi na jednym brzegu rzeki, a prawdę widzi na drugim. Gdy przedostanie się na ten drugi brzeg, odkrywa, że prawda jest znowu gdzie indziej. Małe ja kocha własną koncepcję prawdy. Chociaż kroczy po polu zniechęcających doświadczeń, czuje, że zaraz dotrze do satysfakcjonujących, zachęcających doświadczeń.
Chcesz posiadać świat?
Więc zrób najpierw pierwszą rzecz:
Módl się do Boga,
Byś całkowicie do Niego należał
Razem z puszczą pragnień twego umysłu.
Popełniasz błąd, kiedy czujesz, że spełniając wymogi ego, sprawisz, iż jego wola wyczerpie się podobnie jak wyczerpują się pieniądze, które wydaliśmy. Jeśli masz pieniądze, korzystasz z nich, a one znikają. W przypadku ego tak nie jest, następuje kontynuacja. Matką ego jest ignorancja. Tak jak nie ma kresu naszej ignorancji, jeśli nie aspirujemy, podobnie nie ma granicy naszego ego. Przeciwnie, gdy żywimy je, spełniając jego żądania, staje się coraz silniejsze. Jeśli ktoś naprawdę pragnie życia wewnętrznej radości i spełnienia, wtedy musi schwycić ego jak złodzieja, im prędzej, tym lepiej. Ten złodziej wciąż kradnie nasze boskie cechy: radość, pokój, poczucie jedności z reszta świata.
Ukryj swą potrzebę
Zainteresowania sobą.
Uśmiech Satysfakcji Boga
Od razu cię oświeci.
Jeśli przebywasz z kimś o silnym ego, świadomie lub nie, wpływa to na ciebie. Jak Ego ma ciemną, niejasną, zarozumiałą, agresywną siłę. Jego ego usiłuje uczynić cię swoim niewolnikiem. Wówczas z głębi ciebie pojawia się twoje ego, by je odeprzeć. Po kilku miesiącach czy latach ty sam siłą swego ego spróbujesz uczynić kogoś innego swoim niewolnikiem. Jego ego spełnia się ćwicząc na tobie, a ty będziesz chciał spełnić własne ego ćwicząc na kimś innym. Tego nauczyłeś się od cudzego ego. Lecz rozwijając ego nie można stać się szczęśliwym i usatysfakcjonowanym. Zewnętrznie poczujesz, że uczyniłeś siebie szczęśliwym, lecz wewnętrznie nigdy tak się nie stanie. Poprzez własne ego nikt nie może być szczęśliwy.
Nie możesz być jednocześnie
Przesadnie wielkim drzewem ego
Swojego umysłu
I małą roślinką szczęścia
Swego serca.
Musisz poczuć jedność z wszystkimi. Kiedy tak będzie, natychmiast poczujesz, jak poszerza się twoja świadomość. Jeśli ktoś robi coś dobrze, natychmiast poczuj, że ty to robisz. On także powinien to poczuć, gdy ty coś robisz dobrze. Kiedy ktoś robi coś bardzo dobrze, inni muszą poczuć, że to ich własna świadoma inspiracja i aspiracja pomogły tej osobie osiągnąć sukces. Jeśli zawsze mamy poczucie pracy zespołowej, będziemy zdolni pokonać ego.
Jeśli nie przejawiasz
Żadnego zainteresowania
Rywalizowaniem ego,
Natychmiast wygrasz
I Tron, i Koronę Boga.
Dlaczego wątpimy? Zwątpienie wnika w nas, ponieważ nie jesteśmy pewni swoich osiągnięć, dokonań, tego, co będziemy robić w bliższej lub dalszej przyszłości. Kiedy wątpimy w innych, nie jest to tak bardzo szkodliwe. Lecz gdy wątpimy w siebie, jest to bardzo niszczące. W chwili, gdy wątpimy w siebie, osłabiamy swoje możliwości i rujnujemy własny potencjał. Drzewo, którym moglibyśmy się stać, umiera, kiedy jest jeszcze małą roślinką z braku pożywienia.
Jak może ci się udać?
Czy nie widzisz,
Że twój umysł zatracił się
We wczorajszych klęskach,
A twe serce zatraca się
W jutrzejszym zwątpieniu?
Wiara jest jak mięsień: trzeba ją ćwiczyć. Tak jak rozwijamy mięśnie regularnie uprawiając ćwiczenia, musimy również ćwiczyć i zwiększać nasze wewnętrzne zdolności. Bóg nie sprowadza nikogo na świat, nie dają mu jakichś zdolności. Poprzez regularną praktykę stajemy się wewnętrznie silni. Jeśli się koncentrujemy i medytujemy z głębi duszy każdego ranka, wówczas zwątpienie nie może odegrać swej destrukcyjnej roli w nas. Gdy staniemy się silniejsi w życiu wewnętrznym, będziemy zdolni powiedzieć: "Niech atakuje mnie zwątpienie. Ja będę zdolny zachować wiarę."
Jeżeli i dopóki
Nie wyprowadzisz się
Z sąsiedztwa zwątpienia,
Bóg nie pojawi się przed tobą
I nie przedstawi się tobie.
Kiedy wkraczasz w życie duchowe, czasami nagle spostrzegasz i czujesz w sobie wiele nieboskich cech. Nie myśl, że słabość i niedoskonałość pokazują się a tobie właśnie dlatego, że rozpocząłeś życie duchowe. Przeciwnie, Były one tam już wcześniej, lecz ukryte. Powinieneś być wdzięczny swemu życiu duchowemu, że ujawniło twe niedoskonałości. Im wcześniej wyjdą na jaw, tym szybciej będziesz zdolny zobaczyć je i pokonać. Kiedy więc atakuje cię zwątpienie i inne niedoskonałości, powinieneś powiedzieć: "Przyszliście. A teraz ja was pokonam raz i na zawsze. Wtedy będę wolny."
Nie bój się
Swych licznych niedoskonałości.
Nie płacz gorzko,
Bowiem boski bohater w tobie
Wkrótce się objawi.
Bóg nigdy nie będzie usatysfakcjonowany, jeżeli i dopóki każdy Go nie zrealizuje. Taka jest Jego Wola. Lecz to długi i trudny proces. Dziś ktoś się staje doskonały, jutro ktoś inny, a pojutrze jeszcze inna osoba. W Kosmicznej grze boga każdy musi świadomie wziąć udział. W tej Grze stanie się doskonały. Jeżeli i dopóki tak nie będzie, Boska gra nigdy nie będzie ukończona. Tylko dlatego, że Gra jest trudna, nie możemy powiedzieć, że nie będziemy zdolni jej ukończyć.
Jeśli twój postęp na jednym polu jest zahamowany,
Wiele innych dróg otworzy się przed tobą,
Jeśli się rozejrzysz. Tylko nie rezygnuj z idei postępu.
Kiedy świadomie, bezwarunkowo i z oddaniem poszukujemy, przyśpieszamy nasz duchowy postęp. Wtedy realizacja Boga nie będzie odległym krzykiem. Lecz musimy zacząć. Cos wydaje się trudne, bo nie robimy tego świadomie. Gdy jednak raz świadomie to uczynimy, przekonamy się, że nie będzie to już nigdy trudne. Gdy rozpoczynamy coś dziś nieświadomie, jutro nie będziemy wiedzieli, że już coś zaczęliśmy, a wkrótce możemy o tym całkowicie zapomnieć. Lecz jeśli dziś modlimy się do Boga z głębi duszy i świadomie, jeśli następnego dnia tez to zrobimy i będziemy tak dalej postępować, nic nie będzie trudne.
Twoje poszukiwania Boga
Przyspieszają, dlatego
Sam Bóg świętuje twoją maturę w Niebie.
Dobrze być zawsze naprawdę szczęśliwym. To nasz cel. Tęsknijmy za szczęściem. Jeśli jesteś nieszczęśliwy, użyj antidotum. Bądź bardziej duchowy. Zwiększ swój wewnętrzny płacz. Wtedy twe poczucie nieszczęścia zostanie oświecone. Wewnętrzny płacz sprawi, że uczucie nieszczęścia zniknie. Lecz nie ulegaj fałszywemu szczęściu. Można je rozpoznać jak fałszywą monetę. I ty się tego nauczysz.
Jeśli się oddajesz depresji, nie możesz być
Uczniem w Boskiej Szkole Przekształcania Ziemi.
Pozostawać szczęśliwym w obliczu przeszkód – oto postęp. Czy dlatego, że są płotki, zrezygnujesz z biegu? Między tobą a celem może być kilka przeszkód, lecz ty je pokonasz. Gdy powiesz: "Nie chcę pokonywać przeszkód, lecz chcę dobiec do celu" - czy możesz oczekiwać, że tego dokonasz? Jesteś w miejscu startu, musisz wiedzieć, że będą przeszkody. Kiedy masz pokonać trudny płotek, przekonasz się, czy naprawdę chcesz dotrzeć do celu, czy też nie.
Twoja niezłomna wiara w Boga
Łatwo przeciwstawi się niezliczonym ciosom.
Czym tak naprawdę jest błąd? Jeśli myślimy, że błąd oznacza coś, po czym następuje kara, całkowicie się mylimy. Przede wszystkim potraktujmy błąd jako upadek. Czym jest upadek? Upadek jest filarem sukcesu. Potraktujmy go jako doświadczenie Boga w nas. Bóg wciąż doświadcza Siebie w nas i przez nas. Zarazem biegnie On i niesie Edo ostatecznego celu doskonałości. Potraktujmy błąd jako półprawdę. Jeśli uznamy go za coś odrażającego, niewybaczalnego, nigdy nie będziemy w stanie poprawić go i przekształcić w prawdę. Powinniśmy uważać błąd za niedoskonałą lub nieskończenie małą prawdę. Jedynie gdy ujrzymy w nim odrobinę prawdy, poczujemy, że możemy go oczyścić i przekształcić w prawdę.
Mówisz do Boga: "Ojcze upadłem".
Bóg mówi do ciebie:
"Jesteś pewny, mój synu?"
Mówisz do Boga: "Ojcze, dokonałem!"
Bóg mówi do ciebie:
"Mój synu, nie jestem taki pewny".
Sam pomysł myślenia o błędach jako o czymś wstydliwym i do ukrycia, tworzy złe wibracje. Powinniśmy zawsze identyfikować się z najwyższą częścią swej istoty, która obejmuje wszystko, cały świat, całą ludzkość. Wtedy tak zwane błędy nie będą błędami. Wtedy poczujemy tylko brak doskonałości. Nieświadomie, nierozważnie gramy w grę niedoskonałości. My jednak oddzielamy siebie od błędów, jakby były czymś nieczystym, obscenicznym i brzydkim, czego nie chcemy dotykać. Z takim podejściem nigdy nie dokonamy postępu. Zamiast tego potraktujmy błąd jak bryłkę gliny. Łatwo możemy ją zmienić czy uformować w jakiś kształt. Jeśli mamy dość mądrości i światła, możemy użyć tego kształtu do różnych celów.
Bóg prosi cię tylko o jedną łaskę.
Spróbuj nie pamiętać
O swym przeszłym życiu błędów.
Zamiast traktować błąd jak przekleństwo, przyjmijmy go jak błogosławieństwo. Po pierwsze nie popełniaj błędów świadomie i naumyślnie. Lecz gdy błąd pojawił się w naszej wewnętrznej czy witalnej naturze, w naszym ciele czy zewnętrznym, fizycznym umyśle, bądźmy natychmiast gotowi wyznać go przed sobą i przed Bogiem. Wyznanie go to nasze natychmiastowe wyzwolenie. Gdy tego nie uczynimy, urośnie w nas góra błędów. W chwili, w której mamy odwagę wyznać swój błąd, śpieszy ku nam niezłomna Ochrona Boga. Jego Ochrona staje się naszym schronieniem.
Nie pozwól, by pochłonęły cię
Twe przeszłe błędy,
Bóg bowiem oczekuje od twego życia
Głębokiej wewnętrznej transformacji.
Czasami rozpoczynamy życie wewnętrzne zwiedzeni pokusą. Jedni ludzi żyją zwykłym życiem, by spełnić swe pragnienia, inni zaś w tym celu praktykują życie wewnętrzne przez kilka dni czy miesięcy. Po takim doświadczeniu czują, że życie wewnętrzne nie zaspokaja ich pragnień. Do tego lepiej służy światowe życie. Wewnętrzne życie jest trudne jedynie wtedy, kiedy ktoś pragnie spełnić najpierw życie zewnętrzne, a na końcu życie wewnętrzne. Należy najpierw spełnić życie wewnętrzne. Można także równocześnie prowadzić życie wewnętrzne i zewnętrzne, mając stałą świadomość, że spełnienie wewnętrznego życia automatycznie niesie spełnienie życia wewnętrznego.
Moja poranna obietnica:
Dzisiaj nie zawiodę Boga.
Moja wieczorna obietnica:
Jutro stanę się
Nieskończenie lepszym
Instrumentem Boga.
Jedność jest jedyną rzeczywistością. Temu, kto ustanowił jedność z Bogiem, nie brakuje pewności. Dopóki ta jedność nie będzie ustanowiona, dopóty poszukujący musi być bardzo ostrożny. Musi zawsze pamiętać, że przyszedł tu, by zostać doskonałym instrumentem Boga. Każdego dnia i godziny powinien myśleć: "Niech stanę się doskonałym instrumentem." Nawet wtedy, gdy świat zewnętrzny wysoko go ceni, nie powinien doznawać samozadowolenia, bo nie będzie chciał stać się lepszy i nie dokona żadnego postępu.
Boga nie interesują
Nasze zewnętrzne słabości.
Boga nie interesują
Nawet nasze wewnętrzne słabości.
Interesuje Go tylko nasza
Wewnętrzna i zewnętrzna jedność
Z Nim.
Dobre imię, sława, ziemskie powodzenie i ziemskie osiągnięcia zawsze okazują się bezużyteczne, bezużyteczne, bezużyteczne – nawet dla tych którzy nie szukają szczerze poznania. Nadchodzi pora, kiedy nawet zwykli ludzie nie wahają się powiedzieć, ze ziemskie osiągnięcia przynoszą frustrację. Posiadanie i osiągnięcia w życiu pragnień zawsze kończą się frustracją. Jedna rzecz daje zadowolenie – jedność, stała, świadoma, pełna, bez zastrzeżeń i bezwarunkowa jedność z Wolą Najwyższego.
Każdego dnia
Módl się i medytuj na Boga,
Aby użył cię na Swój własny sposób,
Byś nie był w Jego Oczach
Jedną z niezliczonych bezużytecznych
Ludzkich istot.
Czy jest ktoś, kto nie zna Woli Najwyższego? Nie! Jeśli pozostajesz w sercu, w każdej chwili będziesz wiedział, jaka jest Wola Boga. Lecz będąc w umyśle nigdy, nigdy nie będziesz zdolny poznać Woli Najwyższego. Zwycięstwa czy porażki życiowe, akceptacja czy odrzucenie życia nie są ostateczna rzeczywistością dla Oka Najwyższego. On śmieje się z naszej akceptacji i odrzucenia życia, naszych zwycięstw czy porażek. Lecz uśmiecha się triumfująco, gdy Jego Wola staje się naszą wolą. Nie musimy być wielcy w świecie zewnętrznym, by udowodnić światu czy Jemu, że jesteśmy Jego godnymi instrumentami. On nigdy nie dba o ziemski status. Troszczy się o jedno: o naszą stałą jedność z Jego Wolą.
Wykonuj swoją pracę:
Twórz nowy świat.
Bóg poprosi obywateli starego świata,
By razem z Nim bili ci brawo.
Gdy nie modlimy się i nie medytujemy, widzimy tylko fizyczny świat wokół nas. Czujemy, że jest całkowicie rzeczywisty. Lecz jeśli modlimy się i medytujemy, czujemy i widzimy, że jest inny świat, a świat fizyczny jest jedynie jego manifestacją. Musimy jednak wiedzieć, że my sami tworzymy świat fizyczny. Tworzymy go własnymi rękami, przy pomocy własnych umiejętności. Świat wewnętrzny tworzymy siłą woli – nie tylko siłą myśli, lecz siłą woli.
Idź naprzód
Ze swoją wulkaniczna siłą woli!
W przeciwnym razie twe życie będzie
Jednym wielkim zniszczeniem.
Jak poczuć większą rzeczywistość wewnętrznego świata? Rzeczywistość rzeczy zależy od wartości czy znaczenia, jakie im sami nadajemy. Rzeczywistość zależy od potrzeb. Jeśli jesteśmy głodni, natychmiast jedzenie staje się dla nas jedyną rzeczywistością przed nami, wokół nas, w nas, poza nami. To, na co zwracamy uwagę lub na czym się koncentrujemy, musi być rzeczywiste – materialne jedzenie lub wewnętrzny pokój, światło i zachwyt. Rzeczywistość rzeczy zależy od tego, jak bardzo ich potrzebujemy. Gdy czegoś potrzebujemy, to na pewno stanie się dla nas rzeczywiste.
Zbadaj tajemnice zewnętrznego świata.
Odkryj tajemnice wewnętrznego świata.
Patrz, rzeczywistość zewnętrznego świata
Będzie natychmiast do twojej dyspozycji,
A rzeczywistość wewnętrznego świata
Podniesie cię do niebios.
Prostota uosabia ogromną siłę. Kiedy rozpoczynamy życie duchowe, możemy docenić jej wielką wagę. Mamy niezliczone pragnienia. Lecz gdy ujmiemy z tej listy jedno pragnienie, nasze życie stanie się trochę prostsze. Kiedy życie staje się proste, odrobina pokoju pojawia się na naszym umysłowym firmamencie. Za każdym razem, gdy stajemy się prości, bardziej prości, jak najprostsi, nasze życie pragnień staje się krótkie, jak najkrótsze. Wtedy możemy cieszyć się pokojem umysłu, światłem i zachwytem.
Bądź prostotą życia.
Ziemia potrzebuje twojej pomocy.
Bądź czystością serca.
Niebo potrzebuje twojej pomocy.
Poprzez naszą aspirację musimy zobaczyć, ile boskości jest we wszystkim. Bóg jest we wszystkim, lecz na polu manifestacji musimy wiedzieć, ile boskości ma krzesło, a ile Mistrz duchowy. Ktoś mądry ujrzy nieskończenie więcej boskości w uduchowionej osobie niż w szalonym słoniu. Musimy być ostrożni w życiu aspiracji, stykając się ludźmi. Zbliżajmy się do tych, którzy mają więcej boskości. Oto tak zwana boska mądrość.
Wszystko jest równe,
Ważne i niezastąpione
W stworzeniu Boga.
Spróbuj zobaczyć boskość
We wszystkim,
Ze wszystkim
I dla wszystkiego.
Musimy ufać tak w świecie wewnętrznym, jak zewnętrznym. Kiedy ufamy swemu życiu duchowemu, życiu aspiracji, a nawet swojemu zewnętrznemu działaniu, czujemy, jak nasza boskość rozkwita płatek po płatku. Kiedy zanurzamy się głęboko w siebie, widzimy, że jest tylko jedna osoba, która nieustannie i odwiecznie nam ufa – Bóg. Od niepamiętnych czasów On nam ufa, ufa Swemu stworzeniu.
Ponieważ wierzysz
Swemu kochającemu
I oświecającemu przyjacielowi
Twój umysł – wróg numer jeden –
Nie będzie już dłużej
Igrał z tobą.