18 kwietnia

Jeśli robisz coś dobrego, zainspirujesz ostatecznie innych do zrobienia dobrych rzeczy.

Wiemy, że nam samym jest bardzo trudno dokonać nawet nieznacznego postępu w życiu duchowym, w życiu wewnętrznym i życiu zewnętrznym. Musimy więc posiadać nieskończoną cierpliwość, aby choć trochę przekształcić naszą ludzką naturę, to znaczy ludzkości jako takiej. Jeśli nasi sąsiedzi nie praktykują życia duchowego, nie znaczy to, że my powinniśmy z niego zrezygnować. Musimy wiedzieć, że w tej lub poprzedniej inkarnacji byliśmy tacy jak oni albo nawet gorsi. Musimy próbować pomagać ludziom, świadomi, że w przeszłości też byliśmy pozbawieni aspiracji, uduchowienia, lecz Łaska Boża nam je ofiarowała. Może nie byliśmy świadomi, że ktoś nam pomagał. Lecz był ktoś, kto pomógł nam w duchowej podróży, wewnętrznym przebudzeniu. Próbujmy więc zainspirować ludzi. Jeśli będzie to nawet jedna osoba, to wystarczy.

Jak inspirować innych,
Jeśli nas samych opuściła inspiracja?
Mów im o jasnych, słonecznych dniach,
Które widziałeś niezliczoną ilość razy w sobie.
Inni może nie mieli nawet jednego słonecznego dnia.