5 kwietnia

Zwątpienie jest bardziej niepożądane niż śmierć. Dlaczego? Kiedy bowiem wątpisz w siebie lub w Boga, to prawdziwy początek twego szybko zbliżającego się końca.

Człowiek w nas czuje, że jest albo najniżej, albo najwyżej. Kiedy identyfikuje się z najniższym, mówi: "Jestem bezużyteczny, jestem niczym." To wital próbuje opanować nas i uzyskać współczucie. Za każdym razem, kiedy przychodzi zwątpienie i czujemy, że nie jesteśmy Bożymi instrumentami, tracimy swe zdolności. Ile razy wątpiliśmy w siebie, pomniejszaliśmy siebie, zabijaliśmy siebie! Gdy wątpimy, że Bóg jest w nas, ciemna plama pojawia się na złotej tablicy naszego serca. Gdy nie kochamy siebie, twarz słońca zasłaniają chmury. Gdy pomniejszamy swe zdolności i wątpimy w siebie, gdy zapominamy, kim odwiecznie jesteśmy, znajdujemy się miliony mil od prawdy. Kochamy siebie jedynie wtedy, gdy czujemy, że osiągnęliśmy coś lub jutro czy pojutrze coś zrobimy. to jest człowiek w nas.

Jaki pożytek z mojego osiągnięcia,
Jeśli muszę się bać,
Że jutro ktoś będzie ode mnie lepszy?