21 czerwca

Twój umysł myśli, że nie warto w nic wierzyć. Twe serce czuje, że nie warto nikogo kochać. Nie dziw się zatem, że twoje życie stale żebrze o szczęście tu, tam i wszędzie.

Trudno jest kochać ludzkość. Trudno jest poświęcić się ludzkości. To prawda. Trudno także kochać Boga, służyć Bogu, poświęcić się Mu i poddać Mu oddech swego życia. Dlaczego? Z bardzo prostej przyczyny: chcemy posiadać i chcemy być posiadani. Wciąż stajemy się ofiarami ignorancji. To znaczy nigdy nie mogą spełnić się nasze pragnienia. Mamy niezliczone pragnienia. Bóg spełni tylko te, z których będzie jakiś użytek, coś pozytywnego. Gdyby spełniał wszystkie nasze niezliczone pragnienia, byłby niesprawiedliwy dla naszych aspirujących dusz. Tego On nie zrobi. Wie, co jest dla nas najlepsze, i daje nam to w ilości, której nie jesteśmy w stanie przyjąć, lecz niestety nie jesteśmy tego świadomi.

Bóg nie musi nas karać,
Błogosławiąc głowy
Naszych niezliczonych pragnień.