11 października

Pragnienie nas wiąże – aspiracja nas wyzwala.

Kiedy mamy pragnienia, próbujemy zwiększyć nasze możliwości, aby wyzwać innych, pokonać innych, panować nad innymi i sprawić, żeby świat poczuł, że jesteśmy nieco – o ile nie kilka kilometrów – wyżej nad wszystkimi. Kiedy aspirujemy, tęsknimy nie tylko do własnej doskonałości, lecz także do doskonałości innych. Aspiracja odgrywa rolę jedności, która nie jest niczym innym niż samą doskonałością. Kiedy jesteśmy w zwykłym świecie, próbujemy ucieszyć i usatysfakcjonować tylko siebie. Kiedy jesteśmy w świecie aspiracji, próbujemy ucieszyć Boga. Jeśli możemy ucieszyć Boga mocą wewnętrznego płaczu własnego serca, zobaczymy i poczujemy w sobie Miłość, Troskę, Światło i Pokój Boga – wszystko, czym Bóg jest i co posiada.

Pokój medytacji
Może nie tylko zlikwidować
Niepokój umysłu,
Lecz także wyzwolić nasze życie
Od nocy pragnień.