1 lutego

Kiedy jestem cały pokorą, nie przeceniam i nie nie doceniam swego życia. Osądzam natomiast swoje życie dokładnie tak, jak mój Pan Najwyższy je osądza.

Pokora jest najsłodszą, najmiększą, najłagodniejszą i zarazem najżyźniejszą glebą w nas. Spójrz na Matkę Ziemię. Czy może być ktoś albo coś tak pokornego jak Matka Ziemia? Matka Ziemia obejmuje nas, przyjmuje od nas wszystkie ciosy, prowadzi nas. Cała jest miłością, współczuciem i zarazem mocą. Kiedy patrzymy na Matkę Ziemię pierwsza cecha, jaka przychodzi nam na myśl, jest pokora. Spostrzegamy to, kiedy doceniamy naturę i jej piękno wokół nas. Cóż za pokora! Im ktoś jest bardziej pokorny, tym większa jest jego siła.

Jeśli planujesz, biec do Nieba,
Pokonaj najpierw swój dumny umysł
Sercem pokory.